خــراســان؛XУPOCOH

ریشه من! منشأ اجداد من! اصل من! ایران من! بنیاد من! جان ما چون رشته‌ای دو بافت است بافت من! ای تار و پود یاد من! گر نباشی، سینه ما می‌درد دشمن ایمان من، جلاد من چند غافل ماندی از درد دلم یک تویی امروز هم‌فریاد من بعدِ سامانی مرا سامان نماند باد بر کف شد، هنرآباد من از ورارود این ‌همه غافل مباش دست رستم باز بر امداد من نور جام‌جم بیفکن بر دلم شادمان کن این دل ناشاد من هر درِ تو مصدر لفط دری‌ست مکتب من! مذهب من! داد من! ما همه جمع پریشان توییم ای تو هم, ...ادامه مطلب