Ёддоштҳои С.Айнӣ ماهِ رمضانِ بخارا یک ماهِ بسیار مرکّب بود. وی از یک طرف با عنعنه هایِ دینی؛ ماهِ مبارک، ماهِ طاعت و عبادت، ماهِ بخشایش و مغفرت به شمار میرفت و موافقِ این عنعنه، مسلمانان روزه میداشتند، به بالایِ نمازهایِ پنج وقتيِ مقررّی، هر شب نمازِ تراویح میخواندند و در اکثرِ مسجدها، در ضمنِ نمازِ تراویح، قرآن را از اوّل تا آخر خوانده یا شنیده، شبزندهداری میکردند و در خانقاه ها، شيخ ها با مریدانشان، در ده روزِ آخریِ این ماه، دهه مینشستند و, ...ادامه مطلب